ကြမ္းယာဆုိင္ နဲ႔ အလွဴေပးျခင္း

ဆုိင္ေတြမွာေရာင္းတ့ဲ ကြမ္းယာ ဆုိတာ  အမ်ဳိးအစား အေတာ္မ်ားသတဲ့။ျမန္မာေတြႏွစ္သက္တ့ဲ လက္ဘက္ရည္မွာ ခ်ဳိက်၊ ေပါ့က်၊ ခ်ဳိဆိမ့္၊ ပုံမွန္၊ ဖန္ခ်ဳိ၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း စသျဖင့္ အေခၚအေ၀ၚ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရိွပါတယ္။

လက္ဘက္ေျခာက္၊ ႏုိ႔ဆီ၊ သၾကား နဲ႔ ေရေႏြး ဆုိၿပီး ကုန္ၾကမ္းေလးမ်ဳိးေလာက္သာပါတ့ဲ လက္ဘက္ရည္ကုိ အဲသလုိ အရသာ ေလးမ်ဳိးထက္မနည္း ေခၚေ၀ၚသတ္မွတ္ထားတာ ၾကားဖူး ၾကပါလိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကုန္ၾကမ္းအမ်ားအျပားပါတ့ဲ ကြမ္းယာမွာလည္း အေခၚအေ၀ၚ မ်ဳိးစုံ ရိွေနတာ မဆန္းဘူးလုိ႔ ဆုိရပါမယ္။


ကြမ္းယာဆုိတာ ကြမ္းယာပဲမဟုတ္လားလုိ႔ ထင္ထားသူမ်ား မ်က္လုံးက်ယ္လာဖြယ္ရိွမွာပါ -
ပုံမွာ ေတြ႔ရတ့ဲအတုိင္း ကြမ္းယာေတြက အေခၚ မ်ဳိးစုံပါပဲ - ႏွပ္ေဆး၊ ဗမာေဆး မဲ/၀ါ၊ ႏုိင္တီတူး၊ ဘုရင္မ ဆုိၿပီး စာတန္း ထုိးပါတယ္။
ယာၿပီးသား ကြမ္းေတြကုိ ပလပ္စတစ္နဲ႔ ထုပ္ထားတာပါ။

 နယ္စပ္ျဖတ္လာတ့ဲ ရယ္ဒီမိတ္ကြမ္းယာမႈန္႔  အမည္အဖုံဖုံကုိလည္း ဒီဆုိင္မွာ ရေကာင္း ရနုိင္ပါလိမ့္မယ္။

ဒီဆုိင္က ရန္ကုန္ၿမ္ိဳ႕ မွန္ရေ၀ လုိ႔ ေခၚတ့ဲ လမ္းသြယ္တခုရဲ႕ထိပ္မွာ ဖြင့္ထားတ့ဲ ကြမ္းယာဆုိင္တဆုိင္ပါ။  ဗဟန္းျမိဳ႕နယ္ထဲကလမ္းလုိ႔ ယူဆရပါတယ္။ ဘတ္စ္ကားစီးရင္း အဲဒီဆုိင္ေရွ႕အေရာက္ ရုိက္ထားတ့ဲပုံပါ။

ကားမွတ္တုိင္မွာ ေရာင္းတ့ဲအတြက္ ရပ္လာသမွ်ေသာ ဘတ္စ္ကားေတြက မၾကာခဏဆုိသလုိ ၀ယ္စားၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။
ဘတ္စ္ကားေမာင္းသူ၊ ဘတ္စ္ကား စပယ္ရာ (ယာဥ္ေနာက္လုိက္) ေတြက ကြမ္းယာကုိ အဆက္မျပတ္စားတတ္သူေတြမဟုတ္လား။

 

သူ႔ဆုိင္ေရွ႕ျဖတ္မိတ့ဲခရီးသည္မ်ားလည္း ၀ယ္စားၾကမွာပါ။

ကြမ္းယာဆုိင္တဆုိင္ အေရာင္းသြက္ၿပီ ဆုိရင္ ဝင္ေငြ အေတာ္ေကာင္းပါလိမ့္မယ္။

အိမ္မွာ ကြမ္းအစ္ထားတ့ဲဓေလ့ နည္းပါးလာ၊ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးဖံြ႔ျဖဳိးလာတ့ဲ ကေန႔ေခတ္မွာ ကြမ္းယာကုိ ဆုိင္တင္ေရာင္းတာေတြ အင္မတန္ ေခတ္စားေနလုိ႔ စားသူေတြေရာ ေရာင္းသူေတြပါ အင္မတန္ အလုပ္ျဖစ္ေနပါၿပီ။

ကြမ္းယာေရာင္းသူတခ်ဳိ႕က တေနရာရာမွာ လွဴဒါန္းၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။
ဒီကြမ္းယာသည္ကေတာ့ သူ႔ဆုိင္မွာ အလွဴလုပ္ေၾကာင္း ရပ္သိရြာသိ ေၾကညာထားပါၿပီ။
သံဃာေတြ၊ အသက္ႀကီးသူေတြကုိ   ကြမ္းယာ  လွဴဒါန္းတယ္လုိ႔ ဆုိင္ေရွ႕ ေၾကာ္ျငာကပ္ထားပါတယ္။

သူ႔အလွဴက ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ အခ်ိန္ျပည့္အလွဴလုိ႔ ဆုိရပါမယ္။ အလွဴခံသူကလည္း တကူးတက ေစာင့္ေနဖုိ႔လုိအပ္မယ္ မထင္ပါ။
အသင့္ထုပ္ၿပီးသားထဲက ႏွစ္သက္ရာကုိ ယူရုံပါပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ကုိယ္သာ ကြမ္းယာေရာင္းျဖစ္ရင္ ဒီလုိ လွဴဒါန္းမႈမ်ဳိး လုပ္ႏုိင္ပါ့မလားလုိ႔လည္း အေတြးပြားေနမိပါတယ္။  

irrawaddy.